زمان حضرت مهدی (ع) پس از ظهور و قیامشان از درخشانترین دوره‌های کره زمین پس از آفرینش آن و یا از زمان خلقت آدم (ع) است.
صحیح آن است که زمان حضرت مهدی (ع) را زمان نور و عصر علم بنامیم، نه زمانهائی را که ما امروزه در آن زندگی می‌کنیم که روزگار تاریکیهای جهل و فقر و انحراف و زشتکاری و ظلم و گمراهی است.
با توجه به این سخن حکیمانه مشهور که «همه چیز را به ضدش می شناسند» می‌توانیم شکوفائی و زیبائی زندگانی و شیرینی زیستن در آن سالها را با نگرشی تند به وضعیت تا‌سف باری که در این زمان زندگانیمان را در برگرفته دریابیم.
به اجتماعی که امروزه در آن زندگی می‌کنیم نظری افکنید! زشتی هائی که زندگانی را بر مردم تیره کرده و لذت زندگانی و شیرینی حیات را از آنان سلب نموده است ببینید. انواع محرومیتها است، یکی را می‌بینی که از مال و ثروت محروم است و دیگری از خانه‌ای که در آن مسکن گزیند و یا از دکانی که در آن تجارت نماید و یا مالی که زندگی او و خانواده‌اش را تا‌مین نماید یا بدان به درد خود و وابستگانش برسد.
مشکلات، زندگانی را در برگرفته است و دشواریها، درها را به روی مردم بسته.
نبودن آزادی مسکن، مسافرت و تجارت و کار و اقامت در محلی یا آزادی سخن گفتن و نوشتن و تا‌لیف و اظهار نظر و غیر آن.
از بین رفتن امنیت، که آدمی بر زندگانی خویش و اموال و خانواده‌اش بیمناک است. ناتوانان از قدرتمندان می‌ترسند و ثروتمندان بر بیچارگان زور می‌گویند.
فراوانی عقده‌های روانی که پیامدهای پیاپی آنها بسیار زیاد است.
آنگاه فقر و گرسنگی را - که افراد فراوانی در جهان با آن دست به گریبانند - بنگرید و بیماریهائی را که بر اثر سو تغذیه و خصوصا بین اطفال رایج است... به همین ترتیب امور دیگر.
به مردم و به کمبودها و محرومیتها و از بین رفتن کرامت‌ها و گرفتاریها و مصیبت‌ها و مشکلات آنان نگاه افکنید. زندانها میلیونها تن را در خود جا داده‌اند. جنگها می‌خورد و پایمال می‌کند و از هم می‌درد و ویران می‌سازد و می‌سوزاند. ادامه مطلب...
توضیح بیشتر اینکه : این حدیث با تعبیرات گوناگون نقل شده و در مجموع به اصطلاح ، تواتر معنوى بر صحت صدور آن از معصومین علیهم السلام داریم .
ویژگیهاى این افراد ادامه مطلب...
دلت را با خداوند اشنا کن*****ز غم جان خدایت را صدا کن
دل غفلت زده مانند سنگ است*****مس دل را زیاد او طلا کن
شکوه بندگی در خاکساری است*****خضوع و بندگی پیش خدا کن
تو غرق نعمت پروردگاری*****بیا و حق نعمت را ادا کن
نشان حق شناسی در نماز است*****جفا تا کی بیا قدری وفا کن
رکوعی،سجده ای،اشکی،خضوعی*****به پیش ان یکی ، قامت دوتا کن
به پیش او گشا دست نیازی*****به درگاه بلند او دعا کن
به سنگ توبه ای بشکن دلت را*****غرور و سر گرانی را رها کن
علی ز همسفر نیمه راه می گوید
علی شکایت ما را به چاه می گوید:
"بیا دلا که ز مردم به خود پناه بریم
ز دست مردم نااهل سر به چاه بریم"
چه در طبیعت ما مردمان فراهم بود
که ما شفیق نبودیم و چاه محرم بود؟
رها شدیم و گرفتار زرق و برق شدیم
میان برکه مال و منال غرق شدیم
به ما که مرد خداییم کفر چیره تر است
قلوب خلق "لیل المبیت" تیره تر است
حکیم واصل حق گفته است:"این که منم
حجاب چهره جان می شود غبار تنم" ادامه مطلب...
اولین مجموعه پیاپی تلویزیون ملی ایران، امیر ارسلان (1346) بود که در آن فرشته مهبان، پرویز صیاد، مری آپیک، سیروس افهمی، سروش، عبدالوهابی و صادق بهرامی بازی میکردند. کارگردان مجموعه، پرویز کاردان بود.
پیش از این پرویز صیاد و نصرت کریمی، برنامه های دنباله داری را که بیشتر به محاوره می گذشت با نام "حرف تو حرف و پیوند" در اواخر سال 1343 و اوایل سال 1344 در تلویزیون ایران عرضه می کردند.
